May 18, 2009

തൃക്കണ്ണ്

ഒരവയവം
പോലെ
ദേഹത്ത്
ഒട്ടിയങ്ങനെ കിടക്കും

അയലത്തെ
ചേച്ചി
മുറ്റമടിക്കാൻ
കുനിയുന്നതും
കടവിൽ
കുളിക്കാനിറങ്ങുന്നതും
കാറ്റിൽ
സ്കൂൾ കുട്ടികളുടെ
പാവാട ഇളകുന്നതും
എന്തിന്
വദന സുരതം
ചെയ്യുന്ന
കാമുകിയുടെ
മുഖം
പോലും
പെട്ടെന്ന്
കണ്ണുതുറിച്ച്
പകർത്തികളയും
എന്നിട്ട്
നീല പല്ലുള്ള
വായ തുറന്ന്
വിശ്വസിത്തുനു
മുന്നിലങ്ങനെ
പ്രദർശിപ്പിച്ചു നിൽക്കും

10 comments:

പകല്‍കിനാവന്‍ | daYdreaMer said...

ഈ നീല പല്ലിന്റെ ഒരു കാര്യമേ.. :)

തറവാടി said...

സാഹിത്യമേതായാലും , ക്ഥയായാലും കവിതയായാലും അവയിലെ ബിംബങ്ങളായാലും എഴുതുന്നവരുടെ മനക്കണ്ണല്ലേ എഴുത്തിലൂടെ വരൂ സ്വാഭാവികം.

തറവാടി said...
This comment has been removed by the author.
Sanal Kumar Sasidharan said...

വിശ്വസിത്തുനു മുന്നിലെന്നാണോ?
വിശ്വത്തിനു മുന്നിൽ എന്നല്ലേ..?

തൃക്കണ്ണൻ ഒരവയവം പോലെയല്ല,അവയവം തന്നെയായിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു..

anupama said...

whoever does that,tell them to stop.
write on beautiful themes......we have many.
sasneham,
anu

ഹന്‍ല്ലലത്ത് Hanllalath said...

കവിത കൊള്ളാം..

എന്താ തറവാടി കമന്റില്‍ പറഞ്ഞത്?
ഈ എഴുതിയ ആളുടെ മനോ നിലയാണ് ഇതെന്നോ..?
വിശദമാക്കാമോ..?

തറവാടി said...

hAnLLaLaTh ,

അങ്ങിനെ ഒരു ധ്വനി എന്‍‌റ്റെ കമന്‍‌റ്റില്‍ ഉണ്ടോ?
അല്ലെങ്കിലേ കവിതകളില്‍ ഞാന്‍ കമന്‍‌റ്റിട്ടാല്‍ കവികളെ ഷൂട്ട് ചെയ്യാനാണെന്നൊരു
തോന്നലുണ്ട് ചിലര്‍ക്ക്, താങ്കളെ ഉദ്ദേശിച്ചില്ല,
ചോദിച്ച സ്ഥിതിക്ക് പറയാതെ മാര്‍ഗ്ഗമില്ലല്ലോ,

എഴുത്തായാലും കേമറ കൊണ്ട് ഫോട്ടോ എടുക്കുന്നതായാലും; എന്തെഴുതണം എന്ത് ഫോട്ടോയില്‍ പതിക്കണം എന്നതൊക്കെ എഴുതുന്ന/ ഫോട്ടോ എടുക്കുന്ന ആളിന്‍‌റ്റെ മനോ നിലാനുസരിച്ചിരിക്കും എന്നാണ് ഞാനെഴുതിയത്, എന്താ അത് ശരിയല്ലെന്നുണ്ടോ?

അരുണ്‍  said...

കാണുന്നതെല്ലാം നന്നാവേണം
നല്ലതെല്ലാം ഉള്ളില്‍ പതിയേണം
എന്നണല്ലോ....

Anonymous said...

ഇപ്പൊ വന്നു വന്നു അയലത്തേക്കു നോക്കുന്ന ശീലവും പോയി. വീട്ടിലെ അമ്മയെയും പെങ്ങളെയുമൊക്കെയാ ഇപ്പൊ ത്ര്‌ക്കണ്ണ് പകർത്തി പ്രക്‌ഷേപണം ചെയ്യുന്നത്

jayanEvoor said...

സംഗതി ശരിയാ.

ആ “വിശ്വസിത്തുനു” ഒന്നെഡിറ്റ് ചെയ്യൂ പ്ലീസ്.